Beste studenten. Helaas. Voor die prijs zal ik dit jaar niet in aanmerking komen. Het spijt me, maar ik kan jullie voorafgaand aan de toets niet meer de antwoorden verklappen of jullie het antwoordmodel toesturen. De rechter, nog wel de kantonrechter te Tilburg, heeft gezegd dat dat niet mag. Zou ik het wel doen, dan kan ik ontslagen worden. Dat wil ik natuurlijk niet. Jullie zullen nu zeker niet meer op mij stemmen. Wat was er aan de hand?
Een leraar had met een leerling in het tweede leerjaar via sociale media regelmatig contact. Dat contact ging inmiddels verder dan alleen informatieuitwisseling tussen leraar en leerling. De leraar liet zich ook wat minder leuke opmerkingen ontvallen over een collega. Uiteindelijk verstrekte hij haar de antwoorden op een toets aan het einde van het studiejaar om te bevorderen dat zij over zou gaan naar het derde studiejaar. Dat was immers in haar belang, vond de leraar. Hij benadrukte bij de leerling dat zij natuurlijk niet door mocht vertellen dat hij haar de antwoorden had toegestuurd.
Inmiddels hadden de ouders van de leerling in de gaten dat de leraar intensief contact op social media met hun dochter had en zij dienden een klacht in bij de school. Nu was het zo dat in het verleden de betreffende leraar al een coachingstraject had gehad, omdat hij in het verleden ook niet voldoende afstand kon houden in de verhouding leraar en leerling. De leraar werd naar aanleiding van de klacht vier weken geschorst. Na de schorsing volgden gesprekken. Naar aanleiding van die gesprekken ging de werkgever over tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst op grond van ten eerste verwijtbaar handelen en ten tweede een verstoorde arbeidsrelatie. Kortom: de werkgever verzocht de kantonrechter om ontbinding van de arbeidsovereenkomst op ten eerste de zogenaamde e-grond en ten tweede op de g-grond.
Docenten, aldus de kantonrechter, moeten volkomen integer zijn. Aan het afnemen van toetsen mogen hoge eisen van integriteit gesteld worden. Het belang daarvan mag als bekend verondersteld worden. Dat behoeft geen nadere uitleg. Het verstrekken van de juiste antwoorden van de eindtoets is dan ook volstrekt ontoelaatbaar. Een doodzonde in onderwijsland. De kantonrechter vindt het contact via social media niet eens zo erg of ernstig verwijtbaar. Ook het laatdunkend uitlaten over een collega vindt de kantonrechter niet zo erg. Maar dat ligt duidelijk anders bij het verstrekken van de antwoorden. Dit handelen heeft het vertrouwen van de werkgever in hevige mate geschonden. Het verstrekken van de antwoorden mag als een ernstig verwijtbaar handelen beschouwd worden. Er volgt dan ook ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van de e-grond. De e-grond is “voldragen”.
Opgemerkt zij dat bij het bepalen of een handelwijze van de werknemer ernstig verwijtbaar is, de kanonrechter teruggrijpt op voorbeelden uit de wetsgeschiedenis (Kamerstukken II 2013/2014, 33818, 3, p. 39-40): diefstal, verduistering, bedrog strijd met gedragsregels, herhaaldelijk schenden van de controlevoorschriften bij ziekte, veelvuldig zonder reden te laat op het werk verschijnen, op oneigenlijke wijze de productiecijfers gunstiger voorstellen. Daartegen afgezet is het verstreken van het antwoordmodel wel ernstig verwijtbaar, aldus de kantonrecht, maar de laatdunkende uitlatingen over de collega en het niet professionele contact via social media slechts verwijtbaar.
Mocht ik jullie alsnog de antwoorden verstrekken, valt er dan niets positiefs uit deze uitspraak te halen? In principe niet. Want als de kantonrechter ontbindt en daarbij formuleert dat de werknemer ernstig verwijtbaar gehandeld heeft, dan heeft de werknemer, ook al is hij minimaal 2 jaren in dienst, geen recht op een transitievergoeding bij het ontbinden van de arbeidsovereenkomst op initiatief van de werkgever. Maar toch krijgt de werknemer in dit geval een transitievergoeding. Hoe kan dat nou? De kantonrechter overweegt namelijk ook dat het gaat om een werknemer met een lang dienstverband, die één keer in de fout is gegaan. Een relatief kleine misstap na een heel lang dienstverband. Daarbij heeft de fout als achterliggende reden een te grote betrokkenheid bij de leerlingen. De kantonrechter vindt het feit dat de werknemer geen transitievergoeding krijgt een te grote straf voor die eenmalige misstap. Het zou onaanvaardbaar zijn als deze werknemer geen transitievergoeding zou verkrijgen.
Nu ben ik al 11 jaren in dienst bij de Juridische Hogeschool. Stel dat ik in de fout zou gaan met het verstreken van antwoodmodellen voorafgaand aan de toets, dan krijg ik op grond van dit vonnis, enigszins geruststellend, toch nog een transitievergoeding.
Er is echter het een en ander op de uitspraak aan te merken. Ten eerste betrof het niet een eenmalige fout. De werknemer was in het verleden ook al geconfronteerd met het feit, dat hij niet de gepaste professionele afstand kon behouden. Daarvoor was er zelfs een coachingstraject gestart. Uit de feiten bleek ook, dat hij weinig spijt, weinig zelfreflectie had over zijn actie. Hij bleef volhouden dat hij in het belang van de leerling had gehandeld. Je kunt je ernstig afvragen of het vooraf verstreken van een antwoordmodel wel in het belang van de leerling is. Het was ook niet alleen een kwestie van een antwoordmodel. Het was ook helemaal niet handig om naar leerlingen toe uit de school te klappen over collega’s, het was ook niet handig om de leerling onder druk te zetten en het was ook niet handig zonder de nodige afstand contact te blijven houden met een leerling via social media. Daarbij behoefde de kantonrechter ook niet de gehele transitievergoeding toe te wijzen. Op grond van de wet had hij in dit geval ook kunnen volstaan met een gedeeltelijke toewijzing van de vergoeding. Ik zou zeggen: hier heeft de leraar, ondanks de ontbinding van de arbeidsovereenkomst, flink geboft.
Zie voor de uitspraak: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBZWB:2015:7552
No Comments